شاعر : مهدی شریف زاده نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : غزل
داغ تو بر سیـنۀ ما رنگ ماتم میکشد حـنـجـره ازمـاتـمت آهِ دمـادممیکـشد با حسینی میچکد اشک ازدوچشمان پدرمادرم روی سر خود چادرغم میکشد
روز و شب گریهکنت هستیم ما تا زندهایمبرجراحتهای تو اشک است مرهم میکشد قـطرهای گـریه برایتونجـاتم میدهد جورِاعـمال بدم رااشکِ نمنم میکشد نیست با ارزشترازپیراهن مشکیمان تا شـما بـالا مرا شال عـزایـم میکـشد چهقَدَر خوب است زهرا صاحب بزم عزاستچائی روضه بهاذنفاطمه دم میکشد
ایستاده پشت درمهماننـوازی میکند زحمتِ ما را خودش با قامت خم میکشد گریهکنها راصدا کرده برای نوکری سینه زنها را خودش تا زیرپرچم میکشد نوکریکن خوب؛میزان عمل را فاطمه با تـرازوی خودش ماه محـرم میکشد